Klint, Faust'a kötü haberleri olduğunu söyledikten hemen sonra köyün ücra bir köşesine onu kolundan tutarak sürüklemeye başladı, kırık taşlar, yamuk yollar, sızıntı yapan borular ortama oldukça karanlık bir hava katıyordu.
"Kötü haber almayalı haftalar oldu—yoksa aylar mıydı? Açıkçası zaman algımı kaybediyor gibiyim, bize sıkıntı çıkarmayacağını çoktan anladım ama dolaylı yoldan bişey olduğunu da anladım, mesele doğrudan bizle değil ama çevremizde bize bağlantılı olan birşeyler ile alakalı olmalı. Heralde yani?" diye düşündü Faust bir yandan sürüklenmeye devam ederken.
Bahsi geçen Klint, Klint Eternal 1.87 boylarında yapılı siyah saçlı genç ama orta yaşlı duran, günlerini çalışarak, çalışarak.....ve evet daha da fazla çalışarak geçiriyor, hayatta anlam bulmayan lakin aramaya çalışan ve çoğunlukla başarısız olan türlerden biri kendisi.
Klint'i kendisine soracak olsaydınız yüksek ihtimalle kendini şöyle anlatırdı:
Ben mi? Aaah! Ben, yakışıklıyım, uzunum, kaslıyım, hayattan memnunum (kesinlikle değil), herkesin tanımak ve arkadaş olmak isteyeceği türden biriyim ( yine yanlış), Faust'un en güvendiği ve bel bağladığı adamlarından biriyim, gurur duymam gerekiyor mu? Evet, öyle olmadığını mı düşünüyorsunuz? Siktirip gidebilirsiniz, onunla ilk tanışmamızdan beri bir düşüneyim—hmmm, yanlış değilsem 3 yıl kadar bir süre geçti. Ne? 3 yılın bu kadar yakınlaşmak için kısa bir süre olduğunu mu düşünüyorsunuz? O zaman tekrardan siktirip gidebilirsiniz, o adamla beraber ne kadar yan yana savaştık, dövüştük, çalıştık hatırlamıyorum ama hatırladığım bişey var, ne mi? Beni beladan kaç kez kurtardığı, normalde belalı bir adam değilimdir ama saygısızlığa gelemem buda kimi zaman başımın derde girmesine sebep oluyor, bu yüzden Faust beni bu 3 yılda yüzlerce kez beladan kurtarmıştır, peki ölümden kaç kez kurtardı? Evet bunu henüz söylemedim ama tam sayısını hatırlıyorum, tam olarak 79 kere, bu güçsüz olduğum anlamına gelmez tabiki sadece bazen, baaaaazen 1'e 1 değilde, gruplara veya kuruluşlara kafa tuttuğum çok oluyor, e bu durumdada olaya Faust dahil oluyor, etrafımdakiler ona saygı duyduğumu söylediğimde bana inanmıyor, ona hep saygsızılık yaptığımı yada o gözle bakmadığımı falan söylüyorlar ama asıl mesele şu ki, örnek aldığım bi adamı kötü durumda veya kendisini kötü duruma düşürecek birşey yaparken görünce, dürtüsel olarak hareket ediyorum, ben asla ona saygısızlık yapmam, bunu anlattığımı kim duysa "Tam bir fanatiksin, kendini sormamıza rağmen nefesinin yarısını Faust'a harcadın" gibi şeyler söyleyebilirler lakin, kendisini ben mimar gibi görüyorum, beni baştan yaratan ve oluşturan biri, eğer kendimi anlatacak olsaydım, zamanımın yarısını ilk olarak Faust'u anlatmak için harcardım, garip olduğunu mu düşünüyorsunuz? Tamam, sıkıntı değil tabiki, sizde siktirip gidebilirsiniz"