Klint'in gecenin ortasında kapısına dikilip kapısına dayanıp uykusunu bölmesi Faust'u delirtmişti.
Aslında su gibi durgun, sakin bir adamdı en azından gün içinde yani yoksa kardeşler ile beraberken herkesi gülmekten öldürürdü yine de hızlı sinirlenen, hızlı havası kaçan bir adamdı. Çabuk sinirlenir, o an yaşanan şeylere hemen alışır, katılırdı.
Duygularını abartı olarak yaşaması ve bu duyguların bir anda hızla tam tersine dönüp değişebilmesi onu biraz...tehlikeli yapıyordu ama hayatta kalmaya çalışan rakipleri herzaman olan, zor hayata sahip biri için bu tehlike bir artı olarak sayılabilirdi.
Kardeşler, onu anlayabilirlerdi sonuçta yıllardır beraberlerdi, bir problem veya sıkıntı anca yılda bir yaşanırdı peki yabancılar için? Onlar malesef aynı durumda olmazlardı hele çocuklara bile merhametin olmadığı bir dünyada sinir hastası bir adam onlara neler neler yapmazdı.
Faust'un tek problemi bu değildi ama şu anlık bunlar yeterli. Dün gece Klint'in Faust'un tepesini attırması onu gece sıkıntıya sokmuştu, Faust'ta geceden allak bullak kafasıyla düzgün düşenemediğinden haliyle rahat uyuyamasada bir şekilde uyumak zorundaydı oda dişini sıkmak durumunda kaldı.
Ama uyuduğu durum ona bir kabusa mal olmuştu.
* * *
Faust bir ormanın ortasında uzanıyordu ama sadece pozisyon olarak tabiki daha derin bakıldığı zaman bilincinin yerinde olmadığı kesindi.
Garip bir kabus gibi duruyordu, ama neden öyle durmasaydı ki? Bu kesin olarak bir kabustu ama etraf sadece yeşil, bol elmalı ve renkleri canlı ağaçlar ile kaplı idi, ortasındada bilinçsizce yere dümdüz yatırılmış Faust, başındada insan biçiminde kara bir bulut vardı.
Bulunduğu durumun kabus olmasının tek yolu başında duran kara bulutun ona karşı ters bir harekette bulanacak olması olurdu heralde ama hiçte öyle bir amacı yoktu...
Boğuk bir ses;
"Faust. Uyan Faust....."
"Gözlerini aç Faust..."
hmmmm....?
Ses git gide daha da yakınlaşıyor ama keskinleşmiyordu
"Kalk. Uzun değil merak etme."
kabusta bile mi uyandırırsınız be amk, git başımdan işte
Bulut belki tam bir şekle sahip değildi ama insan varlığını andırıyordu, kolları ve bacakları vardı ayrıca 1 metre 80 santim civarlarında duruyordu. Yani ne olduğunu anlayamasanızda hareketleri onu ele verilebilecek, açık oluşturacak türdendi.
Kara bulut arkasında tuttuğu ellerini önüne aldı. Sağ elini kaldırdı.....
Gözlerim kapalı olabilir ama hissediyorum. Salak herif seni
Vuşşşş!
Kara bulut sağ elini Faust'un tam uzandığı yere vurmuştu, etrafı toz götürüyordu ama Kara bulut başını kaldırıp önüne baktığında gördüğü daha yeni vurmaya çalıştığı;
Faust'tan başkası değildi...
"Bir rahat vermezsiniz zaten."