Sarayın içindeki hava, yaz olmasına rağmen serin ve gergindi. Taht odası, her zaman olduğu gibi ağır kırmızı kadife perdeler, altın işlemeli sütunlar ve Londra'nın gri ışığıyla doluydu. William artık sarayda iki haftadır dolaşıyordu ve bu kısa sürede bile çok şey değişmişti. Kralın sürekli kötüleşen durumu, danışmanların giderek sertleşen tavırları, hizmetlilerin bile adımlarını fısıltıya indirgediği bir ölüm sessizliği…
Hepsi yaklaşan bir fırtınanın habercisiydi.
Fakat fırtınanın merkezinde olan o çocuk —ya da çocuk bedenindeki modern zihin— artık yalnızca seyirci olmak niyetinde değildi.
Sistem, her sabah uyandığında ona hatırlatıyordu:
[Güncel Görev]
Saray içi çemberi çöz.Dostu ve düşmanı ayır.Gizli fraksiyonların listesini oluştur.
William kapıdan çıkarken düşünüyordu:Saray sadece bir yapı değil; burası çıkarların, sözlerin, gizli anlaşmaların, sadakatlerin ve ihanetlerin dolaştığı bir ağ. Bu ağın merkezine girmeden bu ülkeyi değiştirme ihtimalim sıfır.
Bugün ise önemli bir gün olacaktı; çünkü ilk kez Kral'ın dışındaki en güçlü beş kişiyle aynı masada oturacaktı. Harrington hariç herkes davetliydi —belki de bilerek, belki de bir sınama şeklinde.
KRALİYET TOPLANTISI
Sarayın doğu kanadındaki yuvarlak salon, genellikle yalnızca savaş dönemlerinde ya da büyük kararlar alınmadan önce kullanılırdı. William içeri girdiğinde kendisini izleyen dört çift göz hissetti:
Düşes Eleanor Lancaster – Kralın kız kardeşi. Soğuk, keskin bir bakış. Her hareketi hesaplı.
General Brighton – Ordu komutanı. Disiplin kokan bir adam.
Başpapaz Gregory – Kilisenin temsilcisi. Sakin ama içi okunamaz.
Başbakan Lord Ashford – Kralın atanmış başbakanı, hızlı zekalı ve olayları iyi koklayan biri.
Dört isim.Dört güç merkezi.Hepsi birbirinden farklı, hepsi birbirinden tehlikeli.
Kapı kapandığında herkes ayağa kalktı.William'ın içinden bir düşünce geçti:
6 yaşındaki bir çocuğa bu kadar saygı… sadece aile bağından değil. Tahtın gölgesi üzerime düşmeye başladı.
Başbakan Ashford öne doğru eğildi:
"Majesteleri William, şeref verdiniz."
William nezaketle başını eğdi."Çağrınıza geldim, Lord Ashford. Babamın yerine sizden haber almak istedim."
Bu cümle salonda hafif bir dalga yaratmıştı.Düşes Eleanor'un ince kaşları hemen kalktı.
Çocuk yaşına rağmen kontrollü, politik bir ton kullanması… dikkat çekmişti.
General Brighton söz aldı:
"Kral'ın sağlık durumu bugün biraz daha kötüleşti. Doktoru, Majestelerinin artık uzun görüşmeler yapamayacağını söyledi."
Bu, William'ın beklediği ama yine de içini buz gibi eden bir açıklamaydı.
Başpapaz Gregory başını salladı."Tanrı'nın takdiri. Lakin devlet devam etmeli."
Ashford ellerini birleştirdi.
"Bu yüzden, küçük Majesteleri, sizinle konuşmak istedik. Tahtın geleceği için ne kadar hazırlıklısınız?"
Soru masum gibi görünüyordu ama William gizli niyeti koklamıştı.
Bu bir sınav. Ne kadar zeki olduğumu, ne kadar tehlikeli olabileceğimi, ne kadar kontrol edilebilir olduğumu ölçüyorlar.
Sistem hemen devreye girdi:
[Karakter Analizi – Anlık]
Eleanor: Şüphe %69
Ashford: Merak %55, pragmatizm %40
General: Sadakat %72
Başpapaz: Belirsizlik %64 (niyet bilinmiyor)
William konuşmaya başladı:
"Babam Kral yaşamaya devam ettiği sürece ülkenin lideri odur. Ben ise onun yanında öğrenmek ve geleceği anlamak ile sorumluyum."
Düşes Eleanor ince bir gülümseme sergiledi.Çocuk ama aptal değil. der gibi.
William devam etti:
"Ancak… eğer gün gelir ki devlet benden bir rol beklerse, o zaman hazır olmak isterim."
Bu cümle, salondaki dengeleri bir anda değiştirdi.Ne fazla iddialı, ne de fazla zayıf.Kendini öne sürmüyor, ama potansiyelini reddetmiyordu.
Ashford memnun görünüyordu.General gururlu bir edayla başını eğdi.
Sadece Düşes Eleanor'un gözlerinde bir kıvılcım belirdi —tehlikeli bir kıvılcım.
O kıvılcım "Bu çocuk ileride sorun olabilir." kıvılcımıydı.
Sistem bunu doğruladı:
[Düşmanlık Seviyesi Güncellendi]
Düşes Eleanor → %52"Seni taht için rakip olarak görebilir."
William içinden sancılı bir nefes aldı ama bunu yüzüne yansıtmadı.
TOPLANTI MASASINDAKİ GÜÇ
Lord Ashford toplantının gerçek konusuna geçerek salonun ortasındaki haritayı işaret etti.
"Majesteleri, Avrupa hiç olmadığı kadar hareketli. Prusya, demir endüstrisini güçlendiriyor. Fransa, deniz filosunu büyütüyor. Rusya güneyde genişliyor. Bizim ise ekonomik reformlara ve siyasi güçlü bir otoriteye ihtiyacımız var."
General söz aldı:
"Ordumuzun bütçesi yetersiz. Yeni tüfekler, yeni eğitim modeli… Hepsi için fon gerekli."
William hemen sisteme baktı:
[Ekonomi Modülü Açıldı]
İngiltere 1830'larının ekonomik dengesi analiz ediliyor…
Sanayi Devrimi başlamış ama ivme zayıf
İskoçya ve Kuzey İngiltere işçi sıkıntısı yaşıyor
Kraliyet maliyesi aşırı hantal
Soylu sınıfı vergi ödemiyor (sorun!)
Ticaret filosu eskiyor
Bir şirket yöneticisi içgüdüsüyle konuya dahil oldu.
"Eğer orduyu güçlendirmek için paralel bir kaynak yaratılacaksa," dedi, "bütçe yalnızca vergi artırarak değil, sistemin verimsizliklerini gidererek de büyüyebilir."
Ashford şaşkınlıkla başını kaldırdı."Bunu… nereden biliyorsunuz?"
William hafifçe gülümsedi."Kitaplar okuyorum."
Düşes Eleanor bu kez daha sert baktı."Bu yaşta kitaplardan bu sonuçları çıkarmak… olağan değil."
İşte fark edildiğim an bu.
Ama William sakindi.Sadece bir cümle söyledi:
"Ülkem için meraklıyım."
General, sözün ağırlığından memnun görünerek masanın üzerindeki haritayı işaret etti.
"Majesteleri William, sanayi gücünü artırmadan orduyu modernize edemeyiz. Bu nedenle, ilerleyen günlerde fabrikaları dolaşmanız iyi olabilir. Halkın sizi görmesi moral olur."
Ashford hemen ekledi:
"Evet! Halk, genç varislerini tanımalı."
Eleanor sessiz kaldı.Bir çocuk çok erken popülerleşmemeli. der gibi.
Sistem yeni bir görev verdi:
[Yeni Görev: Halkın Nabzı]
"Halk ile ilk temas: 0/1Fabrika ziyareti planla."
William için bu, ilk kez sarayın dışına adım atma fırsatıydı.
Ve dışarısı, sarayın sıcak yalanlarından çok daha gerçekti.
TOPLANTI SONU – ELEANOR'UN İLK VURUŞU
Toplantı dağıldıktan sonra herkes kapıya yöneldi.William çıkmak üzereyken Düşes Eleanor kolunu hafifçe tuttu.
"Sevgili William…" dedi yumuşak ama buz gibi bir sesle."Bu yaşta devlet işlerine meraklı olmak takdire şayan… fakat aynı zamanda tehlikeli olabilir."
William yüzünü ona çevirdi.
"Tehlikeli olan merak değil, bilmemektir." dedi.
Düşes duraksadı.Bu cevabı beklemiyordu.
Gözleri kısıldı.
"Umarım," dedi, "seni kimse yanlış yönlendirmiyordur."
William kelimeleri tartarak konuştu:
"Herkes bir şeyler öğretmeye çalışıyor. Ama yönümü kendim seçerim."
Düşes Eleanor sessizce gülümsedi.O gülümseme "Seni unutmayacağım küçük prens" gülümsemesiydi.
Sistem bir kez daha yanıp söndü:
[Tehlike Seviyesi Arttı]
Düşes Eleanor → %61"Senin üzerinde kontrol sahibi olmak isteyebilir."
WILLIAM ODASINA DÖNDÜĞÜNDE
Kapı kapanır kapanmaz sistem otomatik bir ekran açtı.
[Saray İçi Fraksiyon Listesi – Versiyon 1]
Kralcılar (General Brighton & Başbakan Ashford)Sadakat: ORTA-YÜKSEKSeni destekleme ihtimali: %55
Kilise (Başpapaz Gregory)Niyet: BELİRSİZSeni kullanma ihtimali: %40
Aristokrat Çevre (Düşes Eleanor)Risk: YÜKSEKTehdit seviyesi: %61 → artıyor
Saray Bürokrasisi (Harrington & ekibi)Tehdit: ORTAİhanet potansiyeli: %48
William derin bir nefes aldı.
Bu bir satranç tahtası… ve daha yeni başladık.
Bu bölümün sonunda artık biliyordu:Taht sadece bir koltuk değil.Taht bir savaş alanıydı.Ve William daha 6 yaşındaydı — ama zihni çok daha ilerideydi.