ជំពូកទី ១៤៖ មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ និងអាវុធនៃការបំភាន់
🌀 ពិភពមន្ដរាជដែលវឹកវរ
ស័ក្តិ បានលោតចូលទៅក្នុង ច្រកទ្វារវិលត្រឡប់ ដែលបញ្ចេញពន្លឺពណ៌មាសនិងខៀវ។ ពេលដែលគេបើកភ្នែកឡើង គេក៏បានឃើញខ្លួនឯងនៅកណ្តាល ពិភពមន្ដរាជ ម្តងទៀត។
ប៉ុន្តែពិភពលោកនេះមិនមែនដូចជាពេលដែលគេបានចាកចេញឡើយ។ មេឃមានពពក ពណ៌ស្វាយ ដែលមានខ្យល់ព្យុះកំបុតត្បូងបក់បោកឥតឈប់ឈរ។ ធាតុវេទមន្តទាំងអស់ហាក់បីដូចជា ប្រែប្រួល និងគ្មានតុល្យភាព។
"នេះជាការងាររបស់ មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ! វាប្រើ ភាពវឹកវរ នៃថាមពលដើម្បីបង្កើត ការបំភាន់ និងភាពភ័យខ្លាច," ស័ក្តិ គិតក្នុងចិត្ត ខណៈពេលគេជំរុញ មន្តគង់វង្ស របស់គេដើម្បីការពារខ្លួនពីភាពច្របូកច្របល់នៃធាតុជុំវិញ។
ស័ក្តិបានប្រើល្បឿនរបស់ខ្លួនដើម្បីរត់សំដៅទៅកាន់ មូលដ្ឋានមនុស្សា ដែលជាកន្លែងដែលក្រុមវីរបុរសគួរតែនៅ។ ពេលទៅដល់ គេឃើញថាមូលដ្ឋាននោះពោរពេញទៅដោយ ភាពតានតឹង និង ភាពអស់សង្ឃឹម។
😵 ការបំភាន់ដ៏សាហាវ
ស័ក្តិបានរកឃើញ សោភា និងវីរបុរសទាំង ៦ រូបផ្សេងទៀតនៅក្នុងសាលប្រជុំ។ ពួកគេមិនមែនកំពុងប្រយុទ្ធទេ តែពួកគេកំពុងតែ ប្រឈមមុខ នឹងអ្វីមួយដែលមើលមិនឃើញ។
ភក្តី (ដី) កំពុងតែស្រែកថា៖ "ទេ! ខ្ញុំមិនមែនជាអ្នកក្បត់ទេ! ខ្ញុំមិនមែនជាមូលហេតុដែលយើងបរាជ័យទេ!"
អាទិត្យ (រន្ទះ) កំពុងតែព្យាយាមវាយទៅលើ ស្រមោលរបស់ខ្លួនឯង ទាំងកំហឹង។
សូរិយា (ភ្លើង) កំពុងតែដុតបំផ្លាញជញ្ជាំងជុំវិញខ្លួនដោយមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន។
បញ្ញា (ពន្លឺ) កំពុងតែអង្គុយចុះដោយយកដៃបិទភ្នែក ព្រោះត្រូវបានបំភាន់ដោយ រូបភាពនៃកំហុស ដែលគេបានធ្វើ។
សោភា មានរបួសជាច្រើន ហើយកំពុងតែព្យាយាមដាស់តឿនពួកគេ៖ "វាជា មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ! វាប្រើថាមពលរបស់វាដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកឃើញ ការភ័យខ្លាចជ្រៅបំផុត របស់ខ្លួនឯង!"
ពេលឃើញភាពវឹកវរនេះ ស័ក្តិ ដឹងថា មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ គឺជាសត្រូវដែលមិនមែនប្រើ កម្លាំងកាយ ទេ តែប្រើ ចិត្ត និង ជំនឿ។
✨ ការការពារពីភាពបរិសុទ្ធ
ស័ក្តិបានរត់ទៅកណ្តាលក្រុម ហើយបានប្រើ មន្តគង់វង្ស របស់គេពេញទំហឹង។ ពន្លឺ នាគរាជមាស បានបញ្ចេញមក ហើយគ្របដណ្ដប់លើវីរបុរសទាំងអស់។
ពន្លឺមាស នៃមន្តគង់វង្សមិនមែនគ្រាន់តែការពាររូបកាយទេ តែវាបាន លាងជម្រះ រាល់ ការបំភាន់ ដែលជាប់នៅក្នុងគំនិតរបស់ពួកគេ។
វីរបុរសទាំងអស់បានភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡើងវិញភ្លាមៗ។ ពួកគេមើលទៅ ស័ក្តិ ដោយទឹកមុខដែលពោរពេញទៅដោយក្តីអំណរនិងការគោរព។
"ស័ក្តិ! អ្នកបានវិលត្រឡប់មកវិញហើយ!" សោភា ស្រែកដោយក្តីរំភើប។
"ខ្ញុំមកហើយ សោភា! តើ មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ នៅឯណា? វាហ៊ានប្រើ ភាពបរាជ័យ របស់យើងធ្វើជាអាវុធ!" ស័ក្តិ សួរ។
"វានៅខាងក្រៅមូលដ្ឋាន! វាកំពុងតែបើក ច្រកទ្វារវិមាត្រ ដ៏ធំមួយដែលអាចភ្ជាប់ពិភពលោកយើងទៅនឹង ពិភពទឹកកក ដ៏ខ្មៅងងឹតរបស់វា! បើច្រកទ្វារនោះបើកពេញលេញ ពិភពលោកយើងនឹងត្រូវបានបំផ្លាញ!" បញ្ញា ពន្យល់។
🥶 ការប្រឈមមុខនឹងមហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ
ក្រុមវីរបុរសទាំង ៧ រូបបានចេញទៅខាងក្រៅមូលដ្ឋានដោយការប្តេជ្ញាចិត្តថ្មី។
ពួកគេបានឃើញ មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ (Maha Mecheatet) កំពុងឈរនៅចំពីមុខ ច្រកទ្វារវិមាត្រ ដ៏ធំដែលមានទឹកកកគ្របដណ្ដប់។ អសុរានេះមានរូបរាងស្គមខ្ពស់ ស្បែករបស់វាមានពណ៌ ប្រផេះទឹកកក ហើយភ្នែករបស់វាបញ្ចេញ ពន្លឺពណ៌ខៀវត្រជាក់។ វាមិនមែនមានកម្លាំងកាយខ្លាំងដូចមហាអសុរាមុនទេ តែវាមាន ថាមពលបំភាន់ ដ៏អស្ចារ្យ។
"វីរបុរសដ៏ឆោតល្ងង់! អ្នកមិនអាចយកឈ្នះខ្ញុំបានឡើយ! ខ្ញុំដឹងថាការភ័យខ្លាចជ្រៅបំផុតរបស់អ្នកគឺ ភាពបរាជ័យ! ខ្ញុំនឹងធ្វើឲ្យអ្នកឃើញថាក្តីសង្ឃឹមរបស់អ្នកគឺជា ការបំភាន់ ប៉ុណ្ណោះ!" មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ និយាយដោយសំឡេងស្អកនិងត្រជាក់។
បូរី (យុទ្ធសាស្ត្រ/ខ្យល់) បានបញ្ជាយ៉ាងលឿន៖ "កុំសម្លឹងមើលភ្នែកវា! ស័ក្តិ ត្រូវតែការពារ បញ្ញា។ បញ្ញា! ប្រើ ពន្លឺពេជ្រ របស់អ្នកដើម្បីវិភាគចំណុចខ្សោយនៃ ការបំភាន់ របស់វា!"
🧊 អាវុធនៃស័ក្តិ៖ ការចាក់សោរវិមាត្រ
ក្រុមវីរបុរសបានវាយលុកទៅលើ មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ ដោយប្រើ ភ្លើង (សូរិយា) និង រន្ទះ (អាទិត្យ)។ តែការវាយលុកទាំងនោះបាន ឆ្លងកាត់ រូបរាងរបស់វា ព្រោះវាគ្រាន់តែជា ការបំភាន់ ប៉ុណ្ណោះ។
បញ្ញា (ពន្លឺ) បានប្រើចំនេះដឹងរបស់ខ្លួន ហើយបានស្រែកឡើង៖ "ស័ក្តិ! មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិមិនមែននៅទីនេះទេ! រូបរាងនេះគ្រាន់តែជា អន្ទាក់ ប៉ុណ្ណោះ! កម្លាំងពិត របស់វាគឺស្ថិតនៅក្នុង ច្រកទ្វារវិមាត្រ! ខ្ញុំត្រូវការពេល ៦០ វិនាទីដើម្បីគណនា លំហវិមាត្រ សម្រាប់បិទច្រកទ្វារនេះ!"
ស័ក្តិ ដឹងថាគេត្រូវតែជា ខែល សម្រាប់ការពារពួកគេឲ្យគ្រប់ ៦០ វិនាទី។
"ខ្ញុំនឹងការពារអ្នកទាំងអស់គ្នា! កុំខ្លាចការបំភាន់របស់វា!"
ស័ក្តិបានជំរុញ មន្តគង់វង្ស របស់ខ្លួនទៅកាន់កម្រិតកំពូល។ រស្មីមាសបានគ្របដណ្ដប់លើ បញ្ញា និង សោភា ដែលកំពុងតែធ្វើការយ៉ាងលំបាក។
មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ បានបាញ់ ព្រួញទឹកកក ដ៏មុតស្រួចមកលើ ស័ក្តិ។ តែព្រួញទឹកកកនោះបាន បាក់បែក នៅពេលប៉ះនឹង មន្តគង់វង្ស។ មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ ក៏បានប្រើ ការបំភាន់ ដ៏ធំមួយទៀតដើម្បីធ្វើឲ្យវីរបុរសទាំងអស់ឃើញ ស័ក្តិ កំពុងតែ ដួលចុះ ដោយសារតែរបួសដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។
តែវីរបុរសទាំងអស់នៅតែជឿលើ ស័ក្តិ!
ភក្តី និង សុវណ្ណរី បានបង្កើត ជញ្ជាំងការពាររួមគ្នា ការពារពីការវាយលុកផ្សេងទៀត។
សូរិយា និង អាទិត្យ បានវាយលុកទៅលើ ច្រកទ្វារវិមាត្រ ដើម្បីរំខានថាមពលរបស់វា។
បន្ទាប់ពី ៦០ វិនាទីកន្លងផុត បញ្ញា បានស្រែកឡើង៖ "រួចរាល់ហើយ! ស័ក្តិ! ត្រូវតែប្រើ មន្តគង់វង្ស របស់អ្នកដើម្បី ចាក់សោរ ចំណុចកណ្តាលនៃថាមពលរបស់វានៅក្នុងច្រកទ្វារនោះ!"
ស័ក្តិបានបាញ់ កម្លាំងពន្លឺមាស ដ៏ធំមួយចេញពីទ្រូងរបស់គេ សំដៅចំ ច្រកទ្វារវិមាត្រ នោះ។ ពន្លឺមាសបាន បិទ ច្រកទ្វារនោះយ៉ាងណែននិងត្រឹមត្រូវតាម លំហវិមាត្រ ដែល បញ្ញា បានគណនាទុក។
មហាមិច្ឆាទិដ្ឋិ ស្រែកយំដោយសំឡេងដ៏ឈឺចាប់ ហើយរូបរាងបំភាន់របស់វាក៏បានបាត់ទៅវិញទាំងស្រុង ព្រោះវាត្រូវបាន ចាក់សោរ នៅក្នុងពិភពលោករបស់វាផ្ទាល់។
👑 វីរបុរសនៃការការពារនៅតែជាមេដឹកនាំ
ជ័យជម្នះដ៏ធំនេះត្រូវបានសម្រេចដោយសារតែ ភាពបរិសុទ្ធ នៃ មន្តគង់វង្ស របស់ ស័ក្តិ ដែលអាចកម្ចាត់ ការបំភាន់ និង ការភ័យខ្លាច របស់សត្រូវ។
ស័ក្តិ បានទទួលការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅពីក្រុមវីរបុរសទាំងអស់ម្តងទៀត។ ពួកគេដឹងថាបើគ្មាន ស័ក្តិ ទេ ពួកគេនឹងត្រូវបានបំផ្លាញដោយសារតែការភ័យខ្លាចរបស់ខ្លួនឯង។
"ស័ក្តិ! អ្នកបានសង្គ្រោះពិភពលោកទាំងពីរម្តងទៀត! យើងជំពាក់ជីវិតអ្នក!" ភក្តី និយាយទាំងក្តីគោរព។
"ទេ! យើងបានឈ្នះដោយសារតែ ការរួបរួម និង ភាពជឿជាក់ លើគ្នាទៅវិញទៅមក!" ស័ក្តិ ឆ្លើយតប។
សោភា ញញឹម៖ "មានតែ ស័ក្តិ ទេដែលអាចទប់ទល់នឹង ជោគវាសនា និង ការបំភាន់ បានព្រោះគេមាន បេះដូងបរិសុទ្ធ នៃការការពារ។"