ជំពូកទី ១២៖ សមរភូមិចុងក្រោយ៖ ការផ្តាច់ជោគវាសនា
🌑 បន្ទាយកណ្តាលរបស់មហាអសុរា
ក្រុមវីរបុរសទាំង ៧ រូប រួមជាមួយ សោភា បានធ្វើដំណើរទៅកាន់ បន្ទាយកណ្តាលរបស់មហាអសុរា ដែលជាទីតាំងនៃ កំពូលភ្នំកណ្តាល។ បន្ទាយនេះគឺជាសំណង់ដ៏អាក្រក់បំផុតដែលធ្វើពី ថ្មខ្មៅ ដែលមាន ថាមពលងងឹត ហូរចេញមកឥតឈប់ឈរ។ មេឃនៅតំបន់នោះមានពណ៌ ក្រហមលាយខ្មៅ។
ពេលក្រុមទៅដល់ មហាអសុរា (Moha Asura) ក៏បានចេញមកប្រឈមមុខដោយផ្ទាល់។ អសុរានេះមានមាឌធំដូចជាអគារ ភ្នែករបស់វាមាន ពន្លឺពណ៌ស្វាយ ហើយវាស្លៀកពាក់ពាសដែកខ្មៅដែលមានឆ្អឹងខ្មោចជាច្រើនតោងជាប់។
"ហាហា... អ្នកបានមកដល់ហើយ! វីរបុរសដ៏ឆោតល្ងង់ ទាំង ៧ រូប! ខ្ញុំបានទស្សន៍ទាយ ជោគវាសនា របស់អ្នករួចហើយ! អ្នកនឹងបរាជ័យដោយសារតែ ការភ័យខ្លាច របស់អ្នកផ្ទាល់! ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញ ក្តីសង្ឃឹម ចុងក្រោយរបស់ពិភពលោក!" មហាអសុរា គ្រហឹម។
🛡️ យុទ្ធសាស្ត្រនៃការរួបរួមធាតុទាំង ៧
បូរី (យុទ្ធសាស្ត្រ/ខ្យល់) និង បញ្ញា (ពន្លឺ/ចំនេះដឹង) បានធ្វើការរួមគ្នាយ៉ាងលឿនដើម្បីបង្កើត យុទ្ធសាស្ត្រវាយលុក ចុងក្រោយ៖
ស័ក្តិ ត្រូវតែនៅជា ចំណុចកណ្តាលនៃការពារ ដោយប្រើ មន្តគង់វង្ស ដើម្បី ទប់ទល់ និង ឆ្លុះបញ្ចាំង កម្លាំងងងឹតរបស់មហាអសុរា។
ភក្តី (ដី) និង សុវណ្ណរី (ទឹក) ត្រូវបង្កើត ជញ្ជាំងការពាររួមគ្នា (ដីរឹងមាំគ្របដោយទឹកបរិសុទ្ធ) ដើម្បីការពារមិនឲ្យទ័ពអសុរាចូលមករំខាន។
អាទិត្យ (រន្ទះ) និង សូរិយា (ភ្លើង) ត្រូវវាយលុកចំ ចំណុចខ្សោយ នៅលើពាសដែករបស់មហាអសុរា ដែលត្រូវបានបង្ហាញដោយ នាគរាជពេជ្រ របស់ បញ្ញា។
បូរី (ខ្យល់) នឹង បង្វែរ ការវាយលុករបស់អសុរាដែលមានទំហំធំ ខណៈពេលដែល សោភា រក្សាលំហូរថាមពលធម្មជាតិសម្រាប់វីរបុរសទាំងអស់។
ការប្រយុទ្ធក៏បានចាប់ផ្តើមឡើង។
💥 ការប៉ះទង្គិចនៃអំណាចកំពូល
មហាអសុរា បានបាញ់ ដុំថាមពលងងឹត ដ៏ធំមួយចេញពីដៃរបស់វា សំដៅទៅកាន់ក្រុមទាំងមូល។
ស័ក្តិ បានបោះជំហានទៅមុខដោយភាពក្លាហានដែលមិនអាចវាស់វែងបាន។ រាងកាយរបស់គេបានបញ្ចេញ រស្មីនាគរាជមាស ដ៏ភ្លឺចិញ្ចាចដែលគ្របដណ្ដប់លើសមរភូមិ។
ដុំថាមពលងងឹតរបស់ មហាអសុរា បានបុកចំ មន្តគង់វង្ស របស់ ស័ក្តិ យ៉ាងពេញទំហឹង។ ពន្លឺមាសនិងភាពងងឹតបានប៉ះទង្គិចគ្នាយ៉ាងខ្លាំងក្លារហូតដល់លំហរហែកជាចំណែកៗ។ មន្តគង់វង្ស របស់ ស័ក្តិ បាន ឆ្លុះបញ្ចាំង ថាមពលងងឹតនោះត្រឡប់ទៅវិញដោយ កម្លាំងទ្វេដង។
មហាអសុរា ស្រែកយំដោយការភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះវាមិនធ្លាប់ឃើញការការពារណាដែលអាចឆ្លុះបញ្ចាំងកម្លាំងរបស់វាបានឡើយ។
"ឯងជានរណា? តើមន្តគង់វង្សនេះមកពីណា!"
ស័ក្តិ ឆ្លើយតបដោយសំឡេងដ៏ម៉ឺងម៉ាត់៖ "ខ្ញុំគឺជា ស័ក្តិ ជាអ្នកដែលមិនចេះខ្លាច ជោគវាសនា របស់ឯង! ខ្ញុំគឺជា ខែល របស់ពិភពលោក!"
🗡️ ការវាយលុកចុងក្រោយរបស់ធាតុទាំង ៦
ខណៈពេលដែល មហាអសុរា កំពុងតែរង្គោះរង្គើដោយសារកម្លាំងឆ្លុះបញ្ចាំងរបស់ ស័ក្តិ ក្រុមវីរបុរសដទៃទៀតក៏បានវាយលុកចំ ចំណុចខ្សោយ ដែល បញ្ញា បានគណនាទុក។
អាទិត្យ (រន្ទះ) និង សូរិយា (ភ្លើង) បានរួមកម្លាំងគ្នាបង្កើត ដុំភ្លើងរន្ទះ ដ៏ធំមួយដែលមានឈ្មោះថា "កំហឹងគ្រុឌ" ហើយបាញ់ចំពាសដែករបស់អសុរា។
ភក្តី (ដី) បានប្រើធាតុដីដើម្បី ចាក់សោរ ជើងរបស់មហាអសុរាមិនឲ្យរើបាន។
សុវណ្ណរី (ទឹក) បានប្រើ ទឹកព្យាបាល របស់នាងដើម្បីជួយព្យាបាលរបួសដែលមើលមិនឃើញលើវីរបុរសទាំងអស់គ្នា។
បូរី (ខ្យល់) បានប្រើខ្យល់ដើម្បី ច្រានច្រាំង ដុំភ្លើងរន្ទះនោះឲ្យទៅចំគោលដៅដែល បញ្ញា បានគណនាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។
ដុំភ្លើងរន្ទះ នោះបានបុកចំ ត្បូងងងឹត នៅចំកណ្តាលទ្រូងរបស់ មហាអសុរា ដែលជា បេះដូងនៃភាពងងឹត។
🌟 ការផ្តាច់ជោគវាសនា
បេះដូងនៃភាពងងឹតរបស់ មហាអសុរា ត្រូវបានបុកចំដោយ កម្លាំងធាតុទាំង ៦ យ៉ាងពេញទំហឹង។ រាងកាយរបស់មហាអសុរាបានចាប់ផ្តើមប្រេះស្រាំ ហើយបញ្ចេញ ពន្លឺពណ៌ស្វាយ ដ៏ធំមួយដែលជា ថាមពលងងឹតនៃជោគវាសនា។
ពេលនោះ នាគរាជមាស (Golden Naga King) ដែលជាបារមីការពាររបស់ ស័ក្តិ បានលេចរូបរាងជាថ្មីម្ដងទៀតនៅលើមេឃ។
"ស័ក្តិ! ឥឡូវនេះគឺជាពេលវេលាចុងក្រោយ! ត្រូវប្រើ ពន្លឺមាស របស់អ្នកដើម្បី ចាក់សោរ និង ផ្តាច់ ភាពងងឹតនៃ ជោគវាសនា របស់វា!" សំឡេងរបស់នាគរាជមាសបានគ្រហឹម។
ស័ក្តិបានបិទភ្នែក ហើយស្រូបយកថាមពលពី នាគរាជមាស និងពី វីរបុរសទាំង ៦ រូបដែលនៅជុំវិញខ្លួនគេ។ គេបានដឹងថា មន្តគង់វង្ស មិនមែនគ្រាន់តែជាការការពារទេ តែជា មូលដ្ឋានគ្រឹះ សម្រាប់ឲ្យក្តីសង្ឃឹមរីកចម្រើន។
ស័ក្តិ បានបាញ់ កម្លាំងពន្លឺមាស ដ៏ធំមួយចេញពីបេះដូងរបស់គេ សំដៅចំថាមពលងងឹតដែលហូរចេញពី មហាអសុរា។ ពន្លឺមាសដ៏បរិសុទ្ធនោះបាន រុំព័ទ្ធ ភាពងងឹតនៃជោគវាសនាទាំងស្រុង ហើយបាន ផ្តាច់ វាជាចំណែកៗ។
មហាអសុរា ស្រែកយំដោយសំឡេងដែលពោរពេញទៅដោយការបរាជ័យនិងការបាត់បង់នូវការគ្រប់គ្រងទាំងស្រុង។ រាងកាយរបស់វាបានខ្ទេចខ្ទាំទៅជា ផេះ ខ្មៅ ហើយបានបាត់ចូលទៅក្នុងអាកាស។
🕊️ សន្តិភាពវិលមកវិញ
ពេលដែល មហាអសុរា បាត់បង់ទៅ មេឃដែលមានពណ៌ ក្រហមខ្មៅ ក៏បានប្រែទៅជា ពណ៌ខៀវថ្លា ភ្លាមៗ។ ពន្លឺថ្ងៃដ៏កក់ក្តៅបានចាំងមកលើពិភពមន្ដរាជ។
វីរបុរសទាំង ៧ រូប បានឈរជាមួយគ្នាដោយទឹកមុខដែលពោរពេញទៅដោយភាពនឿយហត់ តែមាន ជ័យជម្នះ ដ៏ធំធេង។ ជោគវាសនា ងងឹតដែលកំណត់ដោយអសុរាត្រូវបាន ផ្តាច់ ហើយ។
ស័ក្តិ បានដឹងថាភារកិច្ចរបស់គេបានបញ្ចប់ហើយ។ គេបានបែរទៅរក សោភា ដោយទឹកមុខដែលពោរពេញទៅដោយក្តីស្រឡាញ់និងក្តីគោរព។
"សោភា! ខ្ញុំបានបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំហើយ។ ពិភពមន្ដរាជឥឡូវមានសន្តិភាពវិញហើយ!"
សោភា ញញឹមទាំងទឹកភ្នែក។ "ស័ក្តិ! អ្នកបានធ្វើអ្វីដែលគ្មាននរណាអាចធ្វើបាន! អ្នកគឺជា មនុស្សនៃបុព្វហេតុ ពិតប្រាកដ!"
ស័ក្តិបានដឹងថាគេមិនអាចនៅក្នុងពិភពមន្ដរាជបានទេ ព្រោះអំណាចរបស់ នាគរាជមាស ត្រូវបានប្រើអស់ដើម្បីផ្តាច់ជោគវាសនា ហើយច្រកទ្វារពិភពលោកនឹងបើកដោយស្វ័យប្រវត្តិ។ គេបានលាវីរបុរសទាំងអស់គ្នា ហើយបានឆ្លងកាត់ច្រកទ្វារត្រឡប់ទៅពិភពលោករបស់គេវិញ។
ស័ក្តិ បានត្រឡប់ទៅភូមិរបស់ខ្លួនវិញដោយមាន ក្រមាមាស ជាប់នឹងក ដែលជាតំណាងនៃជ័យជម្នះនិង មន្តគង់វង្ស ដែលនៅតែការពារគេជានិច្ច។ គេមិនមែនជាក្មេងប្រុសរើសអេតចាយទៀតទេ តែជា វីរបុរស ដែលបានជួយសង្គ្រោះពិភពលោកទាំងពីរ។
(ចប់ដំណើររឿង៖ មន្តគង់វង្សនៃនាគរាជមាស)