Yaşlı adam ve Faust, yıkılmak üzere olan yada en azından öyle duran eve girdikten sonra onları yaşllı bir kadın karşıladı, yaşlı adamın karısı, partneri, hayat yoldaşı veya ne söylenmek isterse.
(Bu eve gelmeyi yıllar oldu belki yıllar değildir, biraz fazla abartı oldu sanki ama en azından aylar oldu diyebilirim heralde, bir ev bu kadar yıkıntı, döküntü gibi olmasına rağmen...bir yandan, bir o kadar da huzur verici...nasıl olabilir?)
Yaşlı kadın, kocasının ve Faust'un arkasına geçti ve sırtlarından hafifçe ittirerek yavaşça evin salonuna doğru götürdü...yada salon olarak kullanılan yer denirse daha doğru olabilir
Odaya girdiler, ne gariptir ki, kapısı dahi yoktu sözde "salon"un, bütün ev mutfak ve tuvalet harici tek bir oda gibiydi görünmez çizgiler çekilmiş, duvarlar çekilmişçesine herşey dekore edilmiş, yapılmıştı sanki...demek ister insan ama koltuklar yırtık, ahşaptan duvarlarda kırıktı bir insan burda nasıl yaşayabilirdi?
Yırtık, içinden yayları fırlamış kanepeye oturdu yaşlı kadın, yanında kocası, Faust'ta karşılarına geçmiş yerde uzanıyordu. Kadının yüzünde masum, saf bir tebessüm var, böylesine güzel bir yaşlıya yakışır türden, bu gülüşü görmek birinin iyi veya kötü olduğunu söylemeye dahi yeter denebilir...eğer ikiyüzlülüğe inanmıyorsanız.
Kadın kısık gözlerini sevinçle açtı "Faust! Nasılsın canım benim? Umarım iyisindir"
Faust bacaklarını topladı "Ben iy-"
Ama daha ilk sorusuna cevap veremeden kadın devam etmeye başladı,
"Nerelerdeydin!?"
"Artık daha iyimisin!?"
"Bağımlılığın nasıl gidiyor!?"
"Açmısın!?"
"Tabiki açsın özür dilerim!!" Diye bitirdi kadın yüzünde aceleci bir telaş ifadesi ile bi anda kalktı yerinden, Faust'ta onla beraber kalktı hemen
"Sakin ol Kadın, abartıyorsun, otur birazda konuşalım adam akıllı ne dersin? Bütün sorularına tek tek cevap vereyim?" dedi Faust sakince, ilk kez böyle birşey yaşamadığı belli oluyordu nerden bakılırsa bakılsın. Yaşlı kadın bi anda sakinleşti, Faust öylesine sakin, sıcak bir sesle konuştu ki ona, ortam ancak bu kadar iyi okunabilirdi.
Yaşlı adam oturduğu yerden ayaktaki karısının omzuna elini attı bir yandan aşağı yavaşça çekerek
"Hadi otur canım benim, çocuk haklı yine çok panik yaptın" dedi.
Kadın sakince yerine geri oturarak "Öyle diyorsanız....Öyledir, bana birşey demek düşmez tabiki" diye cevap verdi üzgün, mahçup bir ses ile
Kendine biraz çeki düzen vererek başladı Faust "O zaman sorularına cevap vereyim ha, ne dersin?"
Usul usul onaylarmışçasına kafasını aşağı yukarı salladı kadın
"İlk nasıl olduğumu sordun ona cevap verelim madem, çok iyiyim açıkçası bugün seni görmek beni dahada mutlu etti inan bana, tabi yanındaki suratı asık, öküz gibi sesi çıkan kırışık derili, iğrenç adamı görmek, kocan yani...onun hakkında aynı şeyleri söyleyemeyeceğim" dedi Faust
Yaşlı adamın suratı tamda Faust'un söylediği gibi değişti, kaşlarını çattı yüzü büzüştü, derisi kırıştı "Genç piç seni, yine bana bi taraftan laf sokmayı başardın amınakoyduğumun veledi seni, insanlık seninle sınanmayı hak etmek için ne tür, ne kadar büyük bir günah işledi acaba" diye tersleyerek çıkıştı Faust'a
Ama Faust'un hiç umrunda gibi durmuyor
"Sen artık yürüyen cesetten farksızsın be moruk"