ជំពូកទី ៦៖ ភក្តី និងការឈឺចាប់នៃអតីតកាល
⛰️ ជ្រលងភ្នំដែកដ៏ឯកោ
ការធ្វើដំណើររបស់ ស័ក្តិ និង សោភា ទៅកាន់ ជ្រលងភ្នំដែក គឺជាបទពិសោធន៍ដ៏លំបាកមួយ។ ជ្រលងភ្នំនេះស្ថិតនៅជាយដែននៃទឹកដីដែលគ្រប់គ្រងដោយអសុរា។
បរិយាកាសនៅទីនេះមានភាពខុសប្លែកពីមូលដ្ឋានមនុស្សាទាំងស្រុង។ ភ្នំទាំងអស់មានពណ៌ ត្នោតប្រផេះ ដូចជាលោហៈដែលច្រែះហើយ គ្មានដើមឈើធំៗទេ គឺមានតែថ្មដំបូកនិងដីប្រេះស្រាំដែលបញ្ចេញ ចំហាយកំដៅ ពីជម្រៅដី។ ខ្យល់នៅទីនេះគឺធ្ងន់និងស្ងួត ហើយមានក្លិនរ៉ែខ្លាំងក្លា។
"ភក្តី ជ្រើសរើសរស់នៅទីនេះដើម្បីលាក់ខ្លួនពីពិភពលោក។ គេជឿថាគេជាអ្នកបរាជ័យដែលមិនសមនឹងក្លាយជាវីរបុរសទៀតទេ," សោភា ខ្សឹបប្រាប់ ស័ក្តិ ខណៈពេលពួកគេកំពុងឡើងលើជម្រាលថ្មដ៏ចោតមួយ។
"តែដើម្បីផ្តាច់ ជោគវាសនា យើងត្រូវការ អណ្ដើកធរណី (Earth Tortoise) របស់គេ។ តើយើងនឹងជួបគេនៅកន្លែងណា?" ស័ក្តិ សួរ។ គេព្យាយាមប្រើ មន្តគង់វង្ស (Invulnerability) របស់គេដើម្បីសម្របខ្លួនជាមួយកម្ដៅដ៏ខ្លាំងក្លានៃបរិយាកាស។
សោភាបានប្រើ ផែនទីបុរាណ ហើយចង្អុលទៅកាន់រូងភ្នំដ៏ធំមួយដែលមាន ថ្មរឹង បិទបាំងនៅខាងមុខ។ "ភក្តី តែងតែប្រើធាតុដីដើម្បីកសាងជញ្ជាំងការពារខ្លួនឯង។ គេខ្លាំងណាស់ គេអាចរស់នៅក្នុងដីបានដូចសត្វរមាសអញ្ចឹង។"
👊 ការជួបភក្តី៖ ភាពរឹងរូស
បន្ទាប់ពីរៀបចំផែនការ ស័ក្តិបានប្រើកម្លាំងកាយដ៏ខ្លាំងរបស់ខ្លួនដើម្បីទាញថ្មធំៗដែលបិទបាំងរូងភ្នំនោះចេញ។ ពេលដែលរូងភ្នំបានបើក ពន្លឺតិចតួចបានចូលទៅខាងក្នុង ហើយគេក៏ឃើញវីរបុរស ភក្តី (Phakdey)។
ភក្តីជាបុរសមានវ័យចន្លោះ ២៥ ឆ្នាំ មានមាឌធំមាំមួន និងមាន សាច់ដុំណែន ដូចជារូបចម្លាក់បុរាណ។ គេគ្មានអាវពាក់ទេ តែរាងកាយរបស់គេមានដីនិងធូលីជាប់ពេញ។ ភក្តីអង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់នៅកណ្តាលរូងភ្នំ ហាក់បីដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៍នឹងការមកដល់របស់អ្នកទាំងពីរឡើយ។
"ភក្តី! ខ្ញុំឈ្មោះ ស័ក្តិ ខ្ញុំជា មនុស្សនៃបុព្វហេតុ ដែលត្រូវបាន នាគរាជមាស ជ្រើសរើស។ ខ្ញុំមកទីនេះដើម្បីឲ្យអ្នកចូលរួមជាមួយយើង។ ពិភពមន្ដរាជត្រូវការ អណ្ដើកធរណី របស់អ្នក!" ស័ក្តិ និយាយដោយសំឡេងខ្លាំងៗ។
ភក្តីងើបមុខឡើង ភ្នែករបស់គេមានភាពឯកោ និងអស់សង្ឃឹម។
"នាគរាជមាស? មនុស្សនៃបុព្វហេតុ? ខ្ញុំមិនមែនជាវីរបុរសទៀតទេ! ខ្ញុំគឺជា ភក្តី អ្នកដែលបានបរាជ័យក្នុងការការពារមនុស្សរាប់រយនាក់ឲ្យស្លាប់ដោយសារតែការវាយលុករបស់អសុរា។ អណ្ដើកធរណី (Earth Tortoise) របស់ខ្ញុំក៏បានបោះបង់ខ្ញុំដែរ។ ខ្ញុំគ្មានតម្លៃអ្វីទេ! ត្រឡប់ទៅវិញទៅ!"
ភក្តីបានប្រើកម្លាំង ធាតុដី របស់ខ្លួនដើម្បីបិទច្រកចូលរូងភ្នំដោយថ្មដ៏ធំមួយទៀត។ គេចង់បន្តរស់នៅក្នុងភាពឯកោដោយសារតែ ការឈឺចាប់នៃអតីតកាល ដែលមហាអសុរាបានចាក់បញ្ចូលទៅក្នុងគំនិតរបស់គេ។
💥 ការវាយប្រហារដើម្បីដាស់តឿន
សោភាដឹងថាពាក្យសម្ដីធម្មតាមិនអាចដាស់ភក្តីបានទេ ព្រោះ ជោគវាសនា ងងឹតបានគ្របដណ្ដប់លើចិត្តរបស់គេ។ នាងក៏បានប្រើ វេទមន្តធម្មជាតិ ដើម្បីវាយប្រហារលើថ្មដែលបិទច្រកចូលដើម្បីបង្ខំឲ្យ ភក្តី ចេញមក។
"បើឯងមិនប្រយុទ្ធដើម្បីអ្នកដទៃ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ក្រោកឡើងប្រយុទ្ធដើម្បីខ្លួនឯងដែរ! កុំឲ្យអសុរាកំណត់ ជោគវាសនា ឲ្យឯងនៅក្នុងភាពបរាជ័យបែបនេះ!" សោភា ស្រែក។
ភក្តីខឹងយ៉ាងខ្លាំងពេលឮពាក្យនោះ។ គេបានទម្លុះថ្មទាំងនោះចេញមកដោយកម្លាំង ដី ដ៏មហិមា។ រាងកាយរបស់គេព័ទ្ធជុំវិញដោយ ពន្លឺពណ៌ត្នោត នៃធាតុដី។
"បើអ្នកទាំងពីរហ៊ានរំខានភាពឯកោរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងកប់អ្នកនៅក្រោមភ្នំនេះតែម្តង!"
ភក្តីបានបាញ់ដុំ ភក់ដែក ដ៏ធំមួយសំដៅមក ស័ក្តិ និង សោភា។ សោភា គេចចេញយ៉ាងលឿន តែ ស័ក្តិ មិនបានគេចទេ! គេដឹងថាដើម្បីឈ្នះ ភក្តី គឺត្រូវតែបង្ហាញពីភាពរឹងមាំនៃការការពារពិតប្រាកដ។
មន្តគង់វង្ស របស់ ស័ក្តិ បានដំណើរការភ្លាមៗ។ រាងកាយរបស់គេបញ្ចេញ រស្មីមាសដ៏ភ្លឺថ្លា ហើយដុំ ភក់ដែក របស់ ភក្តី ត្រូវបាន ឆ្លុះបញ្ចាំង ត្រឡប់ទៅវិញទាំងស្រុងដោយកម្លាំងទ្វេដង។
🐢 ដាស់អណ្ដើកធរណី
ដុំភក់ដែករបស់ ភក្តី បានវាយត្រូវថ្មភ្នំនៅពីក្រោយគេ ហើយធ្វើឲ្យភ្នំនោះបាក់បែកខ្ទេចខ្ទាំ។ ភក្តី ស្រឡាំងកាំងពេលឃើញអំណាច ឆ្លុះបញ្ចាំង ដ៏អស្ចារ្យរបស់ ស័ក្តិ។ គេដឹងថាមិនមែនជាការវាយលុកទេ តែជា ការការពារ ដ៏កំពូល។
ស័ក្តិ ដើរទៅរក ភក្តី យ៉ាងយឺតៗ ដោយមិនបង្ហាញការវាយលុកអ្វីឡើយ។
"ភក្តី! ការការពារមិនមែនមានន័យថាអ្នកត្រូវតែឈ្នះរហូតនោះទេ! អំណាចរបស់អ្នក គឺស្ថិតនៅក្នុងការការពារអ្នកដទៃដោយភាពរឹងមាំនិងភាពអត់ធ្មត់ ទោះបីជាអ្នកត្រូវរងរបួសក៏ដោយ។ នាគរាជមាសបានជ្រើសរើសខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំបរិសុទ្ធដោយចិត្តការពារនេះ។ អ្នកត្រូវតែបោះបង់ ជោគវាសនានៃការបរាជ័យ ដែលអសុរាបានកំណត់លើអ្នក!"
ពាក្យសម្ដីរបស់ ស័ក្តិ បានទម្លុះចូលទៅក្នុងបេះដូងរបស់ ភក្តី ដែលរឹងរូសដូចថ្ម។ ភក្តីបានស្រែកយំដោយការឈឺចាប់នៃអតីតកាល ហើយបានលុតជង្គង់ចុះនៅលើដី។
ពេលដែលភាពបរិសុទ្ធនៃចិត្តរបស់ ស័ក្តិ បានទាក់ទងជាមួយបំណងចង់ការពាររបស់ ភក្តី រូបរាងដ៏ធំមួយក៏បានលេចឡើងពីក្រោមដីយ៉ាងយឺតៗ។ នោះគឺ អណ្ដើកធរណី (Earth Tortoise) ដែលជាសត្វទេពរបស់ ភក្តី។
រូបរាងអច្ឆរិយៈ៖ ខ្នងរបស់វាធំដូច ភ្នំដែក ឆ្លាក់ដោយអក្សរមន្តអាគមបុរាណ។ ជើងធំៗរបស់វាពេលដើរធ្វើឲ្យដីញ័ររញ្ជួយ។ ភ្នែករបស់វាភ្លឺដោយ ពន្លឺពណ៌ត្នោតដ៏ជ្រៅ ដែលជានិមិត្តរូបនៃភាពរឹងមាំនៃដី។
អណ្ដើកធរណី បានបញ្ចេញកម្លាំង ធាតុដី យ៉ាងធំមួយមកលើ ភក្តី ដោយដាស់គេឲ្យភ្ញាក់ពីភាពបរាជ័យ។ ភក្តីបានក្រោកឈរឡើងវិញដោយទឹកមុខដែលពោរពេញទៅដោយភាពស្មោះត្រង់និងការប្តេជ្ញាចិត្តថ្មី។
"ខ្ញុំសុំទោស ស័ក្តិ... ខ្ញុំសុំទោសពិភពលោក។ ខ្ញុំនឹងលែងរត់គេចទៀតហើយ។ អណ្ដើកធរណី និងខ្ញុំនឹងចូលរួមជាមួយអ្នក!"
🤝 វីរបុរសទី ២៖ ការចាប់ផ្តើមនៃការរួបរួម
ឥឡូវនេះ ក្រុមវីរបុរសបានកើនដល់វីរបុរស ២ នាក់ (ស័ក្តិ, ភក្តី) បូករួមទាំងអ្នកណែនាំ (សោភា) និងសត្វទេព ២ ក្បាល (នាគរាជមាស, អណ្ដើកធរណី)។ ការចាប់ផ្តើមនៃការរួបរួមបានកើតឡើងហើយ។
ស័ក្តិ និង ភក្តី បានចាប់ដៃគ្នាយ៉ាងណែនដោយការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ មន្តគង់វង្ស របស់ ស័ក្តិ បានទទួលការការពារពី ធាតុដី របស់ ភក្តី ធ្វើឲ្យកម្លាំងរបស់ពួកគេកាន់តែខ្លាំងក្លាជាអនេក។
"ឥឡូវនេះ យើងទៅស្វែងរក អាទិត្យ (Atdit) ដែលជាវីរបុរសនៃ គ្រុឌរន្ទះ (Thunder Garuda)។ គេជាមនុស្សឆេវឆាវតែក្លាហានបំផុត។ យើងត្រូវការល្បឿននិងកម្លាំងវាយលុករបស់គេ!" សោភា និយាយដោយសំឡេងពោរពេញដោយក្តីសង្ឃឹម។
ក្រុមតូចនេះបានចេញដំណើរពី ជ្រលងភ្នំដែក សំដៅទៅកាន់ទឹកដីខ្ពស់ដែលមានផ្គរលាន់រន្ទះបាញ់រាល់ថ្ងៃ។