ជំពូកទី ៧៖ អាទិត្យ និងគ្រុឌរន្ទះ
⚡ ទឹកដីនៃផ្គរលាន់និងពន្លឺ
ក្រុមទាំងមូលបានធ្វើដំណើរពី ជ្រលងភ្នំដែក ដ៏ក្តៅគគុក សំដៅទៅកាន់ កំពូលភ្នំរន្ទះ ដែលស្ថិតនៅជាយដែនភាគខាងកើតនៃពិភពមន្ដរាជ។ កន្លែងនេះគឺជាទឹកដីដែលគ្របដណ្ដប់ដោយ ព្យុះផ្គរលាន់ គ្មានថ្ងៃល្ហែ។
ពេលពួកគេជិតទៅដល់ ពួកគេបានឃើញថាផ្ទៃមេឃនៅតំបន់នោះមានពណ៌ មាសលាយខៀវ ដែលមានរន្ទះបាញ់ចុះមកឥតឈប់ឈរ។ ខ្យល់នៅទីនោះគឺពោរពេញទៅដោយ អគ្គិសនី ដែលធ្វើឲ្យរោមខ្លួនរបស់ ស័ក្តិ និង ភក្តី 立ち上がる (ឈរឡើង)។
"អាទិត្យ (Atdit) គឺជាវីរបុរសដែលមាន ជំនឿជ្រុលនិយមលើការវាយលុក។ គេជឿថាមធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីឈ្នះសង្គ្រាម គឺការវាយប្រហារដ៏ខ្លាំងក្លានិងឆាប់រហ័ស," សោភា ខ្សឹបប្រាប់ ស័ក្តិ និង ភក្តី។ "តែគេមិនចេះអត់ធ្មត់ និងគ្មានយុទ្ធសាស្ត្រការពារឡើយ។"
"ធាតុដីរបស់ខ្ញុំតំណាងឲ្យការការពារនិងភាពអត់ធ្មត់។ ធាតុរន្ទះរបស់គេតំណាងឲ្យការវាយលុករហ័ស។ យើងទាំងពីរផ្ទុយគ្នាស្រឡះ!" ភក្តី និយាយទាំងទឹកមុខតឹងតែង។ គេដឹងថាវានឹងជាការពិបាកក្នុងការបញ្ចុះបញ្ចូលវីរបុរសដែលមានទស្សនៈខុសគ្នាបែបនេះ។
ក្រុមបានរកឃើញ អាទិត្យ កំពុងហាត់រៀននៅលើកំពូលភ្នំដែកដ៏ខ្ពស់មួយ។ អាទិត្យ មានរាងកាយរហ័សរហួន តែមានសម្បុរស្រអាប់ដោយសារត្រូវកម្ដៅថ្ងៃនិងរន្ទះ។ គេពាក់អាវស្បែកស្រាលដែលមានដេររូបសញ្ញា គ្រុឌ (Garuda) ហើយមាន លំពែង ដ៏វែងមួយនៅក្នុងដៃ។
⚔️ ការប៉ះទង្គិចនៃទស្សនៈ
ពេលដែល អាទិត្យ បានឃើញក្រុមរបស់ ស័ក្តិ ឡើងមក គេមិនបានស្វាគមន៍ដោយភាពកក់ក្តៅទេ តែបានតាំងខ្លួនប្រុងប្រយ័ត្ន។
"ហេតុអ្វីបានជាអ្នកទាំងឡាយមករំខានខ្ញុំ? ខ្ញុំមិនត្រូវការជំនួយពីអ្នកណាទេ! ខ្ញុំកំពុងហ្វឹកហ្វឺនខ្លួនឯងដើម្បីសងសឹកលើអសុរា!" អាទិត្យ ស្រែក។
"អាទិត្យ! យើងមកទីនេះដើម្បីប្រមូលផ្តុំវីរបុរសទាំង ៧ រូប។ ខ្ញុំឈ្មោះ ស័ក្តិ ជាអ្នកកាន់មន្តគង់វង្សនិង នាគរាជមាស។ យើងត្រូវការ គ្រុឌរន្ទះ (Thunder Garuda) របស់អ្នកដើម្បីទទួលបានជ័យជម្នះ!" ស័ក្តិ និយាយ។
"ឈប់! ខ្ញុំស្គាល់ភាពបរាជ័យនៃការរួបរួមហើយ! កាលពីឆ្នាំមុន យើងបានវាយលុកទៅលើបន្ទាយអសុរា តែដោយសារតែ ភាពយឺតយ៉ាវ របស់ពួកការពារដូចជា ភក្តី នេះហើយ ទើបយើងចាញ់! ខ្ញុំមិនអាចទុកចិត្តអ្នកដែលពឹងផ្អែកលើ ការការពារ បានឡើយ!" អាទិត្យ ចង្អុលទៅ ភក្តី ដោយទឹកមុខមើលងាយ។
ភក្តី ខឹងយ៉ាងខ្លាំង ធាតុដីរបស់គេចាប់ផ្តើមគ្របដណ្ដប់លើរាងកាយរបស់គេម្ដងទៀត។ "ឯងនិយាយអី? បើមិនមែនដោយសារ ភាពមិនអត់ធ្មត់ របស់ឯងទេ យើងនឹងមិនបាត់បង់កម្លាំងវាយលុកអស់ជាច្រើនបែបនេះឡើយ!"
ភាពតានតឹងបានកើនឡើងរវាង ភក្តី (ធាតុដី/ការពារ) និង អាទិត្យ (ធាតុរន្ទះ/វាយលុក)។ ពួកគេហៀបនឹងផ្ទុះការប្រយុទ្ធគ្នាទៅហើយ។
⚡ ភាពចាំបាច់នៃការការពារ
ស័ក្តិ ត្រូវតែធ្វើការយ៉ាងលឿនដើម្បីបញ្ឈប់ជម្លោះនេះ។ គេដឹងថាដើម្បីបង្រៀន អាទិត្យ ឲ្យយល់ពីសារៈសំខាន់នៃការការពារ គឺត្រូវតែប្រើ មន្តគង់វង្ស របស់គេ។
"ឈប់! ការវាយប្រហារដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតនឹងមិនមានតម្លៃអ្វីឡើយ បើអ្នកមិនអាច ការពារ ខ្លួនឯងបាន! អាទិត្យ ខ្ញុំសូមឲ្យអ្នកវាយប្រហារមកលើខ្ញុំដោយកម្លាំងដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតរបស់អ្នក!" ស័ក្តិ ស្រែក។
ភក្តី និង សោភា ស្រឡាំងកាំងពេលឮពាក្យនេះ។ ការវាយប្រហាររបស់ អាទិត្យ គឺអាចបំផ្លាញថ្មភ្នំទាំងមូលបាន។
អាទិត្យ ឃើញឱកាសដើម្បីបញ្ជាក់ពីទស្សនៈរបស់ខ្លួន គេមិនស្ទាក់ស្ទើរឡើយ។
"បើឯងហ៊ានល្បងនឹងអំណាចរបស់ គ្រុឌរន្ទះ ក៏តាមចិត្តឯងចុះ!"
អាទិត្យបានលើក លំពែង របស់ខ្លួនឡើងលើមេឃ។ ពន្លឺ រន្ទះពណ៌មាសនិងខៀវ ដ៏ធំមួយបានបាញ់ចុះមកលើលំពែងរបស់គេ។ អាទិត្យ ហាក់បីដូចជា ទេវតារន្ទះ។ គេបានបាញ់ រន្ទះបាញ់ ដ៏ធំមួយចំទ្រូងរបស់ ស័ក្តិ យ៉ាងពេញទំហឹង។
✨ ការរួបរួមនៃពន្លឺនិងការការពារ
ពេលដែលរន្ទះបាញ់បុកចំខ្លួន ស័ក្តិ ភ្លាមៗនោះ មន្តគង់វង្ស របស់គេបានបញ្ចេញ ពន្លឺមាស ដ៏ភ្លឺចិញ្ចាចដែលធំជាងពន្លឺរន្ទះរបស់ អាទិត្យ រាប់ដង។
ការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏កំពូល៖ រន្ទះរបស់ អាទិត្យ មិនបានធ្វើឲ្យ ស័ក្តិ រងរបួសអ្វីឡើយ តែត្រូវបាន ឆ្លុះបញ្ចាំង ត្រឡប់ទៅវិញដោយ ពន្លឺនៃនាគរាជមាស។
អាទិត្យ មិនបានរងរបួសទេ តែគេត្រូវតែលោតគេចពីកម្លាំងរបស់ខ្លួនឯង។ គេស្រឡាំងកាំងយ៉ាងខ្លាំងពេលឃើញថាមានកម្លាំងការពារមួយអាចទប់ទល់នឹង រន្ទះដ៏សាហាវ របស់គេបាន។
ស័ក្តិ បានដើរទៅជិត អាទិត្យ ដោយទឹកមុខស្ងប់ស្ងាត់។ ភ្នែករបស់គេភ្លឺដោយពន្លឺពណ៌មាស។
"អាទិត្យ! មើល៍! បើអ្នកពឹងផ្អែកតែលើការវាយលុក ហើយមិនមានការការពារត្រឹមត្រូវទេ នោះកម្លាំងរបស់អ្នកក៏អាចក្លាយជាគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនឯងបានដែរ។ នាគរាជមាស មិនមែនជ្រើសរើសខ្ញុំដើម្បីវាយប្រហារទេ តែដើម្បី ការពារ សង្ឃឹមរបស់វីរបុរសទាំងអស់គ្នា។"
ពេលឮពាក្យនោះ អាទិត្យក៏បានបាត់បង់ការឆេវឆាវទាំងស្រុង ហើយឈរស្ងៀមមួយសន្ទុះ។ គេមើលឃើញភាពបរិសុទ្ធនៃចិត្តរបស់ ស័ក្តិ និងកម្លាំង មន្តគង់វង្ស ដែលគ្មានគូប្រៀប។
🦅 គ្រុឌរន្ទះហោះហើររួមគ្នា
ការទទួលស្គាល់បានចូលមកក្នុងចិត្តរបស់ អាទិត្យ។ ពេលនោះ រូបរាងដ៏ធំមហិមាមួយក៏បានហោះហើរចុះមកពីលើមេឃដែលមានរន្ទះបាញ់។ នោះគឺ គ្រុឌរន្ទះ (Thunder Garuda)។
រូបរាងអច្ឆរិយៈ៖ ស្លាបរបស់វាលាតត្រដាងដ៏ធំទូលាយ ហើយរោមរបស់វាមានពណ៌ មាសលាយខៀវ។ អគ្គិសនីពណ៌ខៀវឆាបឆេះជុំវិញខ្លួនរបស់វា។ ភ្នែករបស់វាភ្លឺដូច ដុំភ្លើងអគ្គិសនី ដែលសម្លឹងមើល អាទិត្យ ដោយការទទួលស្គាល់។
គ្រុឌរន្ទះ បានបញ្ចេញសំឡេងគ្រហឹមដ៏ខ្លាំងក្លាមួយដែលធ្វើឲ្យភាពងងឹតដែលគ្របដណ្ដប់លើចិត្ត អាទិត្យ បានបាត់បង់ទៅវិញ។ អាទិត្យ បានទទួលយកកំហុសរបស់ខ្លួនចំពោះ ភក្តី ហើយបានងាកទៅ ស័ក្តិ។
"ស័ក្តិ! ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាខ្ញុំខុសហើយ។ ខ្ញុំបានឃើញភាពចាំបាច់នៃ ការការពារ របស់អ្នក។ គ្រុឌរន្ទះ និងខ្ញុំនឹងរួមកម្លាំងជាមួយអ្នកដើម្បីវាយលុកនិងការពារពិភពលោក។" អាទិត្យ និយាយដោយការគោរព។
ភក្តី និង អាទិត្យ បានចាប់ដៃគ្នាយ៉ាងរឹងមាំ ដោយធាតុទាំងពីរ (ដី និង រន្ទះ) បានចាប់ផ្តើមទទួលយកគ្នាទៅវិញទៅមក។
🤝 វីរបុរសទី ៣៖ ការរួមដំណើរជាមួយក្តីសង្ឃឹម
ឥឡូវនេះ ក្រុមវីរបុរសបានកើនដល់ ៣ នាក់៖ ស័ក្តិ (ការពារ), ភក្តី (ការពារ/ដី), និង អាទិត្យ (វាយលុក/រន្ទះ) បូករួមទាំង សោភា (មគ្គុទ្ទេសក៍)។ ពួកគេគឺជាក្រុមដ៏រឹងមាំមួយដែលមានតុល្យភាពទាំងការការពារនិងការវាយលុក។
"ល្អណាស់! ឥឡូវនេះយើងទៅស្វែងរក សុវណ្ណរី (Sovannary) ដែលជាវីរនារីនៃ ធាតុទឹក (Water Element)។ នាងលាក់ខ្លួននៅកន្លែងដែលមានទឹកបរិសុទ្ធបំផុតដើម្បីព្យាបាលការឈឺចាប់របស់នាង។ យើងត្រូវការក្តីមេត្តារបស់នាង!" សោភា ប្រកាស។
ក្រុមទាំងមូលបានចុះពី កំពូលភ្នំរន្ទះ សំដៅទៅកាន់ជ្រលងភ្នំដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ដែលជាទីតាំងនៃ បឹងវេទមន្ត ដែលជាកន្លែងដែល សុវណ្ណរី កំពុងលាក់ខ្លួន។