Ggឈុតបើកឆាក៖ ភាពស្ងប់ស្ងាត់ក្រោយព្យុះ
ពន្លឺព្រឹកព្រលឹមបានចាំងចូលតាមបង្អួចធំនៃ ប្រាសាទនភគិរី។ គ្រីស្តាល់ជីវិត ឥឡូវនេះបានបញ្ចេញពន្លឺ ពណ៌មាសដ៏កក់ក្តៅ វិញហើយ។ មហាគាថារបាំងកែវ បានវិលត្រឡប់មកដូចដើមវិញ ដោយបានគ្របដណ្តប់អាណាចក្រទាំងមូលដោយសុវត្ថិភាព។
វឌ្ឍនៈ ត្រូវបានចាប់ខ្លួនដោយឆ្មាំដែលបានមកដល់បន្ទាប់ពីការប្រយុទ្ធចប់។ សុធា និង ណារីតា អង្គុយនៅក្បែរគ្រីស្តាល់ជីវិត។ ណារីតា បានប្រើ អាគមព្យាបាល ចុងក្រោយរបស់នាងដើម្បីព្យាបាលរបួសតូចៗរបស់ សុធា។
"អ្នកពិតជាបានជួយខ្ញុំមែន" សុធា និយាយ។ សំឡេងរបស់គាត់លែងត្រជាក់ដូចមុនទៀតហើយ។ "ខ្ញុំមិននឹកស្មានថា ពន្លឺ នឹងហ៊ានលះបង់អ្វីៗទាំងអស់ដើម្បី ស្រមោល នោះទេ"។
ណារីតា ញញឹមតិចៗ។ "ភាពបរិសុទ្ធមិនមែនមានន័យថា ល្ងង់ខ្លៅនោះទេ សុធា។ ខ្ញុំដឹងថាអ្នកមាន ពន្លឺ លាក់នៅខាងក្នុង"។
ឈុតកណ្តាល៖ ការសម្រេចចិត្តរបស់អាជ្ញាធរ
មេដឹកនាំនៃ បុរីរស្មី បានមកដល់ ប្រាសាទនភគិរី។ ពួកគេបានដឹងពីការក្បត់របស់ វឌ្ឍនៈ និងបានទទួលស្គាល់ថា ការរស់រានរបស់អាណាចក្រ គឺដោយសារការសហការរវាង សិស្សពន្លឺ និង អ្នកប្រមាញ់ផ្លូវងងឹត។
ពួកគេបានផ្តល់ជូន ណារីតា នូវកិត្តិយស និងតំណែងដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់។ នាងបានទទួលស្គាល់វា ប៉ុន្តែបានបដិសេធនូវតំណែងខ្ពស់នោះ។
បន្ទាប់មក អាជ្ញាធរបានងាកទៅរក សុធា។ ពួកគេបានសន្យាថានឹងលាងជម្រះឈ្មោះរបស់គាត់ ហើយផ្តល់ឱ្យគាត់នូវជីវិតដ៏ភ្លឺស្វាងឡើងវិញនៅ បុរីរស្មី។
"ខ្ញុំសូមអរគុណ" សុធា តបដោយភាពម៉ឺងម៉ាត់។ "ប៉ុន្តែ ទួលស្រមោល គឺជាផ្ទះរបស់ខ្ញុំ។ ហើយខ្ញុំមិនអាចធ្វើការក្រោម ពន្លឺ ដែលងងឹតងងល់នឹងភាពបរិសុទ្ធនោះទេ"។
គាត់ក៏បានសម្លឹងមើល ណារីតា។ "ខ្ញុំបានរកឃើញដៃគូដែលខ្ញុំជឿទុកចិត្តរួចហើយ។ នាងអាចមើលធ្លុះភាពងងឹត ហើយខ្ញុំអាចមើលធ្លុះភាពក្បត់ពីខាងក្នុង ពន្លឺ"។
ឈុតបញ្ចប់៖ ការចាប់ផ្តើមនៃក្រុមថ្មី
ណារីតា យល់ពីការសម្រេចចិត្តរបស់ សុធា។ នាងដឹងថា នាងក៏មិនអាចត្រឡប់ទៅជីវិតសិក្សាធម្មតាវិញបានដែរ បន្ទាប់ពីនាងបានឃើញភាពងងឹតនៃពិភពលោក។
នាងបានស្នើទៅអាជ្ញាធរថា៖ នាងនឹងក្លាយជា ភ្នាក់ងារពិសេស របស់ បុរីរស្មី ដែលមានសិទ្ធិចូលទៅកាន់តំបន់ហាមឃាត់ទាំងអស់។ តែការងាររបស់នាង គឺត្រូវធ្វើការជាមួយ សុធា ជាដៃគូ។
"អាណាចក្រត្រូវការ ស្រមោល ដើម្បីការពារ ពន្លឺ" ណារីតា បញ្ជាក់។ "ខ្ញុំនឹងបន្តធ្វើជា ពន្លឺការពិត របស់អាណាចក្រ ហើយគាត់នឹងបន្តធ្វើជា អ្នកប្រមាញ់ផ្លូវងងឹត។"
អាជ្ញាធរយល់ព្រមទាំងស្ទាក់ស្ទើរ។
សុធា និង ណារីតា បានចាកចេញពី ប្រាសាទនភគិរី ជាមួយគ្នា។ ពួកគេមិនបានត្រឡប់ទៅ បុរីរស្មី ភ្លាមៗទេ តែពួកគេបានទៅត្រង់ទៅ ទួលស្រមោល។
នៅតាមផ្លូវ ណារីតា បានសួរ សុធា ថា៖ "តើកិច្ចសន្យារបស់យើងចប់ហើយឬនៅ? តើអ្នកចង់បានតម្លៃអ្វី?"
សុធា សម្លឹងមើលនាង។ គាត់បានឈប់ដើរ ហើយងាកមកប្រឈមមុខនឹងនាង។
"កិច្ចសន្យាបានចប់ហើយ" សុធា និយាយ។ "ប៉ុន្តែ... ខ្ញុំរកឃើញថាខ្ញុំជឿទុកចិត្តលើអ្នក។ ហើយខ្ញុំត្រូវការដៃគូដែលអាចការពារខ្នងខ្ញុំបាន"។
គាត់លាតដៃរបស់គាត់ទៅកាន់នាង។ "តោះបង្កើត សម្ព័ន្ធភាពថ្មី។ ខ្ញុំជាស្រមោល ហើយអ្នកជាពន្លឺ។ យើងនឹងបន្តតាមប្រមាញ់ ស្រមោល ដែលនៅសេសសល់ពីអង្គការរបស់ វឌ្ឍនៈ"។
ណារីតា ញញឹមដោយពន្លឺដ៏កក់ក្តៅ។ នាងបានចាប់ដៃរបស់ សុធា យ៉ាងរឹងមាំ។ ពន្លឺ និង ស្រមោល ឥឡូវនេះបានរួបរួមគ្នាជា ក្រុមតែមួយ។ ដំណើរផ្សងព្រេងរបស់ពួកគេទើបតែចាប់ផ្តើមប៉ុណ្ណោះ។
ចប់រឿង "អ្នកប្រមាញ់ផ្លូវងងឹត" (ចប់សៀវភៅទី ១)